essouira

...nu zon 2.5 week, 30 kopjes muntthee,300 winkelbezoekjes, 1500 km bussen en 20 ansichtkaarten verder zit ik helemaal vol met verhalen die ik met jullie wil delen. Zoveel avonturen beleefd dat er niet achteraan te schrijven valt.

Momenteel zit ik in een kustplaatsje op het dakterras te genieten van het uitzicht op zee en het gezelschap van wat zeemeeuwen. Voor 18 euro (200 dirham)met zijn 2en in een prachtige kamer met eigen toilet en warme douche.
Of deze kamer moeilijk te vinden was? Nee hoor..heeel erg makkelijk.
Nadat we 4 uur in een met kauwgom aan elkaar geplakte bus hebben gezeten vanuit marrakesh kwam er een man naar ons toe die graag wilden dat wij naar zijn hotel kwamen. Aangezien we de bus nog niet verlaten hadden en het buiten zo'n 30 graden was wilden we liever eerst koffie drinken (de koffie hier is lekker trouwens ).
De man wachtte netjes op ons tot we onze zware tassen op ons rug hadden en liep achter ons aan. Hij had een fantastische aanbieding zei hij en probeerde ons over te halen.
Nou heb ik over het algemeen engelengeduld , en vroeg hem vriendelijk om ons niet te volgen. Natuurlijk luisterde hij niet naar me en bleef aanhouden. Vrouwen worden hier wat dat betreft niet serieus genomen heb ik al een paar keer ervaren. Toen hij het nog een keer probeerde bij Jakub hebben we besloten om toch maar met hem mee te gaan. We hadden ten slotte een hotel nodig en weinig energie om met de zware rugtassen nog te gaan zoeken.
Eigenlijk waren gefrustreerd dat we hem zijn zin hebben gegeven. .en bij zowel jakub als bij mij is het geduld echt op. Na betaald te hebben had deze meneer ook nog het lef om ons om een fooi te vragen. Zucht.

Hierna zijn we een stukje gaan wandelen door de stad. En ook hier wordt het erg op prijs gesteld als je even in de winkels kijkt. Vraag je om een prijs blijven ze net zo lang zeuren tot je een goede wederprijs geeft en natuurlijk wat gekocht hebt.

Op elke hoek van de straat zal je hier een bedelaar vinden. Vooral naast pinautomaten of bij restaurants.

Vraag je om de weg, heb je meteen een gids aan je broek.
En constant word je in de gaten gehouden wat je gaat doen.
In de ene stad is dit erger dan de andere.

Nou wil ik niemand afschrikken om naar marokko te gaan. Want de natuurlijke en sommige culturele schoonheden zijn mij veel meer waard dan de nadelen hier. Maar wees wel alert!
Vanaf dag 1 had ik besloten elke dakloze wat te geven, een muntje of een appel. Totdat ik hoorde dat sommige daklozen meer geld verdienden dan die mensen die ons smeken om alsjeblieft iets in hun winkel te kopen. Vanaf dat moment heb ik alleen nog wat aan de oude of zieke mensen gegeven. Ik heb zelf ook geen idee wat ik nou moet doen. Nu geef ik niks meer maar koop ik gewoon bewust.

Het is hier prachtig en gezellig - en had dit voor geen goud willen missen maar op dit moment ben ik echt moe van al het gebedel, het boos moeten worden op volwassen mensen omdat ze geen nee accepteren en de constante aandacht die veel mensen hier van me nodig lijken te hebben.

Onze missie voor de dag is uit te zoeken hoe laat de bus van morgen vertrekt, wat vis te eten en verder HELEMAAL NIKS!!

Nog 4 dagen genieten van al het moois hier en dan weer naar huis. Ergens kijk ik er wel weer naar uit om 'arm' te zijn!!

En voor de thuisblijvers...inmiddels zijn me zoveel souvenirs aangesmeerd dat er voor iedereen wel wat leuks bij zit?? Kopje thee drinken binnenkort? !;)