Nog steeds alles goed!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Franci
27 April 2008 | Vietnam, Can Tho
Bij deze nog ff wat van me laten horen.
In geval van langere tijd geen bericht: Geen bericht = goed bericht..
Op de projecten gaat alles nog steeds heel erg naar mijn zin, elke dag is weer zo anders.
Het weeshuis blijft nog steeds het moeilijkste project van allemaal. Het blijft pijnlijk om te zien hoe die kinderen vastgebonden worden, geslagen en geschopt. Het is gewoon zo moeilijk te begrijpen dat dit hier 'de manier" is waarop het gaat. Sommige groepsleiders sporen zelf ook niet, hebben zelf een verstandelijke handicap. Snap zowieso niet waarom ze die op zon groep neerzetten. Maar zo snap ik wel meer niet van wat ze daar doen. Een van de groepsleidsters daar pakte laatst het speelgoed dat we mee hadden genomen en begon er zelf mee te spelen!!! Ehm neej mevrouw..die rammelaar is voor de baby's...en die blokken waar je zojuist een hele mooie toren mee gebouwd hebt..is eigenlijk bedoeld voor de peuters :S
Maargoed. Je doet je ding daar en meer kan je ook niet doen.
Laatst werden we uitgenodigd om mee te eten met al het personeel daar, ze hadden een of ander feest... dubbel gevoel heb je dan.. ze doen zo vriendelijk tegen je..terwijl k ze zelf wel kan schieten als ik zie hoe ze met die kinderen omgaan!!
K heb nog filmpjes gemaakt van dit weeshuis, maar ze hebben hier niet overal een cardreader dus het zou best kunnen dat ik ze pas online zet als ik weer in nederland ben.
Verder heb k laatst heel erg genoten van dat project in de rimboe, we hebben lekker geknutseld met die kinderen en engels les gegeven. De opdracht was om hun gezin te tekenen en daarna in het engels uit te leggen wie wie was. Dit vonden ze heel erg leuk en er kwamen leuke tekeningen uit.
De sfeer is daar echt heel erg relaxt, der lopen overal kippen rond, ganzen en ook 2 puppy's.. een van de puppy's had met een pen gespeeld en was helemaal blauw!!!
Later trokken de kinderen me mee de rimboe in..over veel te linke bruggetjes en paadjes mee naar de lotusvelden en rijstvelden..Dit vond ik echt fantastisch!!! Ze laten je hand ook niet meer los, plukten lotus bloemen voor me.. en lieten zien dat je ook de vruchtjes/ zaadjes uit zon bloem kan eten. Echt superlief!!!.
Hier in Vietnam is het toch wel heel bijzonder als er westerse mensen op bezoek komen. Op straat zijn we ook een bezienswaardigheid!!!
Bij 1 project, ging ik helpen met fruit en groenten snijden voor het ziekenhuis, hebben ze met zn allen om me heen gestaan om te kijken hoe ik de ananas sneed. HEEEL BIJZONDER!!!
Ook doet het t altijd goed als je zelf probeert wat in het vietnamees te zeggen. Toen ik ik hou van jou kon zeggen.. lagen ze echt helemaal dubbel.
Later wilden ze ook nog dat ik op de weegschaal ging zitten :s, dit ging me toch net iets te ver en heb dat maar niet gedaan.
Het is wel wennen om achtervolgd te worden in de supermarkt door giegelende meiden die eigenlijk alleen maar naar je kijken.. en je hoeft maar met je neus te wiebelen of terug te kijken en ze weten niet meer hoe ze het hebben!!
Maargoed. Verder doe k ook veel leuke dingen met de andere vrijwilligers.
Al heb ik daar niet echt iemand zitten waar ik het heel goed mee kan vinden. Dit is af en toe wel jammer, maar k geniet gewoon van de gezelligheid op de momenten dat we leuke dingen doen en ga verder lekker mn eigen gang. Dit bevalt me ook wel prima.
gisteravond hebben we uit volle borst gekaraoke'd.. dit is echt lache. Zouden we in nederland ook vaker moeten doen!!
Wel een beetje schor nu maar dat komt wel goed :P
De laatste week ben ik van plan terug te gaan naar Ho Chi Minh City om daar nog even de toerist uit te hangen. Het is echt super om onder de locals te zijn, je doet ervaringen om die je als toerist nooit zou meemaken maar het lijkt me ook nog wel leuk om wat bijzondere plekken te bezoeken.
Ik laat het nog wel ff afhangen van hoe het gaat op de projecten..Heeeeel misschien ga ik ook nog naar Cambodia..want dat ligt hier ook niet zo heel ver vandaan maar denk dat daar te weinig tijd voor is.
DUzzzzzzzzzzz
Iedereen de groetjes vanuit Vietnam!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
In geval van langere tijd geen bericht: Geen bericht = goed bericht..
Op de projecten gaat alles nog steeds heel erg naar mijn zin, elke dag is weer zo anders.
Het weeshuis blijft nog steeds het moeilijkste project van allemaal. Het blijft pijnlijk om te zien hoe die kinderen vastgebonden worden, geslagen en geschopt. Het is gewoon zo moeilijk te begrijpen dat dit hier 'de manier" is waarop het gaat. Sommige groepsleiders sporen zelf ook niet, hebben zelf een verstandelijke handicap. Snap zowieso niet waarom ze die op zon groep neerzetten. Maar zo snap ik wel meer niet van wat ze daar doen. Een van de groepsleidsters daar pakte laatst het speelgoed dat we mee hadden genomen en begon er zelf mee te spelen!!! Ehm neej mevrouw..die rammelaar is voor de baby's...en die blokken waar je zojuist een hele mooie toren mee gebouwd hebt..is eigenlijk bedoeld voor de peuters :S
Maargoed. Je doet je ding daar en meer kan je ook niet doen.
Laatst werden we uitgenodigd om mee te eten met al het personeel daar, ze hadden een of ander feest... dubbel gevoel heb je dan.. ze doen zo vriendelijk tegen je..terwijl k ze zelf wel kan schieten als ik zie hoe ze met die kinderen omgaan!!
K heb nog filmpjes gemaakt van dit weeshuis, maar ze hebben hier niet overal een cardreader dus het zou best kunnen dat ik ze pas online zet als ik weer in nederland ben.
Verder heb k laatst heel erg genoten van dat project in de rimboe, we hebben lekker geknutseld met die kinderen en engels les gegeven. De opdracht was om hun gezin te tekenen en daarna in het engels uit te leggen wie wie was. Dit vonden ze heel erg leuk en er kwamen leuke tekeningen uit.
De sfeer is daar echt heel erg relaxt, der lopen overal kippen rond, ganzen en ook 2 puppy's.. een van de puppy's had met een pen gespeeld en was helemaal blauw!!!
Later trokken de kinderen me mee de rimboe in..over veel te linke bruggetjes en paadjes mee naar de lotusvelden en rijstvelden..Dit vond ik echt fantastisch!!! Ze laten je hand ook niet meer los, plukten lotus bloemen voor me.. en lieten zien dat je ook de vruchtjes/ zaadjes uit zon bloem kan eten. Echt superlief!!!.
Hier in Vietnam is het toch wel heel bijzonder als er westerse mensen op bezoek komen. Op straat zijn we ook een bezienswaardigheid!!!
Bij 1 project, ging ik helpen met fruit en groenten snijden voor het ziekenhuis, hebben ze met zn allen om me heen gestaan om te kijken hoe ik de ananas sneed. HEEEL BIJZONDER!!!
Ook doet het t altijd goed als je zelf probeert wat in het vietnamees te zeggen. Toen ik ik hou van jou kon zeggen.. lagen ze echt helemaal dubbel.
Later wilden ze ook nog dat ik op de weegschaal ging zitten :s, dit ging me toch net iets te ver en heb dat maar niet gedaan.
Het is wel wennen om achtervolgd te worden in de supermarkt door giegelende meiden die eigenlijk alleen maar naar je kijken.. en je hoeft maar met je neus te wiebelen of terug te kijken en ze weten niet meer hoe ze het hebben!!
Maargoed. Verder doe k ook veel leuke dingen met de andere vrijwilligers.
Al heb ik daar niet echt iemand zitten waar ik het heel goed mee kan vinden. Dit is af en toe wel jammer, maar k geniet gewoon van de gezelligheid op de momenten dat we leuke dingen doen en ga verder lekker mn eigen gang. Dit bevalt me ook wel prima.
gisteravond hebben we uit volle borst gekaraoke'd.. dit is echt lache. Zouden we in nederland ook vaker moeten doen!!
Wel een beetje schor nu maar dat komt wel goed :P
De laatste week ben ik van plan terug te gaan naar Ho Chi Minh City om daar nog even de toerist uit te hangen. Het is echt super om onder de locals te zijn, je doet ervaringen om die je als toerist nooit zou meemaken maar het lijkt me ook nog wel leuk om wat bijzondere plekken te bezoeken.
Ik laat het nog wel ff afhangen van hoe het gaat op de projecten..Heeeeel misschien ga ik ook nog naar Cambodia..want dat ligt hier ook niet zo heel ver vandaan maar denk dat daar te weinig tijd voor is.
DUzzzzzzzzzzz
Iedereen de groetjes vanuit Vietnam!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
27 April 2008 - 12:14
Anne:
hej franci
pff man echt onwijs stoer hoe goed het allemaal met je gaat
Anne -
27 April 2008 - 13:06
Linda:
Hoi Franci!
Wow, wat een hoop ervaringen weer!
Mooie belevenissen vermengd met ingrijpende (weeshuis); emotioneel zal je je wel een rollercoaster voelen!
Fijn om uit je verhaal ook te merken dat je kunt genieten van de kleine dingen daar. Een kindje die je hand vast pakt of een bloem voor je plukt...
Dat soort kleine momenten maken het leven mooi! Voor jou, maar ook voor de kinderen daar!
Jij schreef pas dat je het gevoel had weinig te kunnen doen. Toch denk ik juist dat net dat kleine beetje extra aandacht dat jij kan geven aan zo'n kindje, die ene knuffel meer, dat dat al zoveel verschil maakt... Zeker als je leest hoe er daar normaliter met die kinderen wordt omgegaan! Wat hopeloos he?
Nou meid, ga zo door!
Dikke knuffel, ook van Wouter en Elisa!
Lin.
-
27 April 2008 - 16:59
Nel Lansbergen:
Hoi Franci,
Het moet wel een bijzondere ervaring voor je zijn. Fantastisch wat jij daar allemaal doet.Er zouden veel meer jongelui zoals jij moeten zijn.
Toppie. Veel succes daar.
Lieve groetjes Nel -
28 April 2008 - 11:58
Vincent:
he zussie ,
goed bezig hoor , we zijn apetrots op je hier en missen je heel erg . xxx moeders en broertje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
