1. Dolfijnen

Al een tijdje weinig van me laten horen...heb in de tussentijd veel meegemaakt.

In siem Reab had ik 2 poolse jongens ontmoet. Een dag later kwamen ze naar me toe met een ingewikkeld verhaal dat ze 80 dollar van me wilden lenen. Nou ben ik de moeilijkste niet maar heb ik geen zin om opgelicht te worden dus heb ik het niet gedaan. Ze konden het namelijk pas 3 weken later terug betalen als ze weer thuis kwamen.
Voelde me er niet lekker bij om nee te moeten zeggen.

Na Siem Reab wilde ik graag naar Ban Lung. Dit kon het makkelijkst als ik eerst via Kratie ging. Het is geen klein land en een busreis van 9 uur op een dag vind ik ook meer dan genoeg.

Helemaal logisch is deze route niet want het ligt veel dichter bij Phnom Pen.. daar waar ik eerst was..maargoed er is tot nu toe weinig logisch in mijn reis dus dat went wel :P.

De busreis was weer eens supermooi. We hebben zo'n 4 uur lang over een smal zandweggetje gereden voordat we weer op een "normale" weg kwamen.
Onderweg zagen we weer mooie huizen en hele mooie mensen. Deze mensen wonen uren van de bewoonde wereld vandaan in hoge huizen op palen. Gemaakt van bamboe en hout en daken van riet. Toen het savonds wat donkerder werd,zag je ook dat ze buiten vuur maakten.Electriciteit is daar niet.
Dit soort momenten wil je eigenlijk allemaal vastleggen op camera, maar dit is helaas niet mogenlijk vanuit een bus.

Kratie leek net een grote stofwolk.Het is hier momenteel het droge seizoen en dat is aan alles te merken. Alle bladeren zijn oranjebruin en het lijkt wel herfst. Heel droog en warm.

Bij aankomst in het dorpje, stonden er zoals gewoonlijk moto-taxi's op ons te wachten om wat aan ons te verdienen.
Omdat we erg moe waren hebben we ze gevraagd om ons naar het hotel te brengen dat in de Lonely Planet stond. Als je in het donker ergens aankomt en geen zin hebt om nog naar een guesthouse te zoeken is deze reisgids ideaal!
We spraken een prijs af en ze brachten ons zoals beloofd naar het hotel.Wat ze er niet even bijgezegd hadden is dat het hotel op 500 meter loopafstand was. OPGELICHT!!!!

De volgende dag in het hotel ontmoette ik een groepje mensen waaronder een Nederlands meisje van mijn leeftijd. Caja.
Al snel werd besloten dat we met dit groepje de volgende dag de zeldzame rivierdolfijnen zouden gaan bekijken. Heel gezellig dus!

De rivierdolfijnen bleken ook meer dan indrukwekkend en ze waren zelfs al vanaf de kant te zien! Met een bootje zijn we het water op gegaan en na een aantal pogingen om wat fotos te maken heb ik besloten om in het water te springen. De dolfijnen kwamen helaas niet dichtbij maar toch vond ik het een superervaring. Deze rivier (mekong) is prachtig!

Na de dolfijnen wilden we nog naar een eilandje gaan waar schildpadden te zien waren. Maar eerst even pinnen want mijn geld was op.

Bij de pinautomaat aangekomen bleek je alleen met een visakaart te kunnen pinnen. En omdat ik het niet nodig vond om een creditcard mee te nemen (dom) kon ik dus niet in dit dorpje pinnen, en in Ban Lung was ook alleen maar een visa pin.

Heel voorzichtig heb ik aan Caja gevraagd of ik wat mocht lenen om een buskaartje naar het dichstbijzijnde pinautomaat te kopen.
(dit bleek 4 uur bussen in de verkeerde richting)
Ik kon het geld tenslotte meteen overmaken met internetbankieren.

Haar eerste reactie was "je bent mijn beste vriendin niet dus ik ga je niks lenen". Een reactie die ik compleet begrijp haha..

Bij het pinautomaat aangekomen bleek haar creditcard ook niet geschikt voor deze automaat en bleek dat ook zij terug moest om geld te pinnen.

Samen zijn we de volgende dag weer in de bus gestapt naar Kampong cham (ofzowiets) om daar geld te pinnen.
We hebben daar nog een gezellig dagje rondgereden met een tuk tuk en prachtige tempels met aapjes gezien, een eco dorpje en een indrukwekkende brug gemaakt van bamboe.

Een dag later zijn we naar Ban lung gegaan met de bus. Ook weer veel te veel uren gereden maar het was wel weer mooi.
Het is lache om te zien hoe ze de bussen hier volproppen. Het is pas vol als het echt vol is. Zelfs het gangpad was gevuld met rijstzakken..zels een scooter die meeging!! Voor de eigenaar van de scooter was een stoel meer beschikbaar..dus hij moest maar op zijn scooter zitten de hele reis. haha.

In BanLung aangekomen kwamen we de eerder ontmoette vrienden weer tegen.
We wilden een jungle trekking gaan doen (had nog geen idee wat het precies was) maar toen ik de prijs hoorde..en erachter kwam dat op mijn volgende bestemming (laos) ook geen pinautomaat was kreeg ik het weer een klein beetje benauwd.....