2 dagen jungle overleefd

Hallootjes,

Bij deze weer even een update van mijn laatste daagjes laos.
Het land waar je over de loslopende varkentjes, honden en kippen struikelt en zo nu en dan wel wat weg heeft van onze eigen prehistorie.

De laatste dagen van laos heb ik doorgebracht in een stadje Luang Nam Tha.
Het is een schattig stadje om te zien. De eerste dag hebben we een fiets gehuurd en een aantal stupa's gezien. Erg mooi.
Toen we wat rijstvelden moesten kruisen op een smal verhoogt paadje ben ik van mijn fiets afgevallen. Met een spectaculaire koprol ben ik er helemaal zonder schrammetjes vanaf gekomen.. :) *trots*
(gladiatoren trainig misschien?)

Een dag later zijn we gestart met de volgende jungle trekking.

Met een groep van 12 mensen waarvan 3 gidsen de jungle in:

Tijd voor een voorstelrondje:

Julia (Duitsland):

25 jaar en vegetarisch.

Nicola en Jurgen (Duitsland):

2 forse heren, 45 jaar oud.
Jurgen had darmklachten en Nicola snurkt.

Pam (hong kong):

25 jaar, gezonde dosis humor en weet veel te vertellen over sushi.
Neil zag haar wel zitten en zij hem ook.

Annie (Frankrijk)

67 jaar en fitter dan ons allemaal bij elkaar. Ze heeft de hele trek voorop gelopen. Spreekt geen engels.

Tasha (Canada)

30 jaar, is een kunstschaatster. Vind micky mouse en mini mouse uit disneyland maar slechte schaatsers.
Houdt van heel hard lachen en vind alles AAWWWEEEESOMMEEEEEEEEEEEEE...

George (Engeland)

29 jaar, erg lang, donker haar,forse bouw en zware stem. Deed me aan iemand denken....
George was ronduit saai en was de hele trek aan het klagen.

Neil en ik..

Eeeh..jah die kennen we inmiddels al.


En wat zingende gidsen.

De trek was heel anders dan ik verwacht had. Ik had tenslotte al 4 dagen jungle in Cambodia gehad en had niet verwacht dat dit veel anders zou zijn.
Dit was daarentegen 10 keer zo mooi!

De trek begon met een heel steil stuk omhoog. Ik denk dat we het eerste uur alleen maar omhoog geklommen hebben.
Al snel bleek wie de beste conditie hadden..onze kunstschaatster en Annie.

Helemaal achterop raakten de 2 duitse heren en ik.

Na een uur stopten we om te lunchen.
In een bamboe hutje boven op de berg. Het uitzicht was helemaal geweldig! Je kon de rijstterassen kilometers verder zien. Onbeschrijflijk mooi.
Onze gidsen hadden wat bananen bladeren geplukt (deze zijn zon 2 meter lang) en daarop hadden ze al het voedsel gelegd dat ze mee hadden genomen. Al het voedsel was verpakt in bladeren. (hoe eco).

Na bijgetankt te zijn met wat voedsel heb ik besloten niet meer achterop te raken.
En dit is me gelukt. Als annie het kan kan ik het ook!
Ook de rest van de dag was een zware trek, of heel steil omhoog of heel steil omlaag.
De jungle was prachtiger dan ooit.
Precies zoals een jungle eruit moet zien. Hele hoge bomen met een groenblauwe gloed. Hoge wortels boven de grond, gekrulde lianen en een mix van allerlei soorten palmbomen en verschillende soorten bamboe.
Veel geluiden van verschillende vogels en zo nu een dan iets slissends uit de bosjes. Helaas heb ik geen slang gezien of ander wildleven.

- zo nu en dan hoorden we een hele harde knal. Wat bleek..ze waren bomen aan het kappen. Geen paniek want ze hadden het land nodig om gember op te verbouwen en het hout wordt hoogstwaarschijnlijk gebruikt om nieuwe huizen mee te bouwen.

Ons einddoel was een waterval.
Nou heb ik inmiddels zon 20 watervallen gezien en was dit niet heel indrukwekkend maar het was zeker verkoelend om er even een lekkere doesj in te nemen.

We verbleven de nacht in een bamboe hut die op palen boven de grond staat.
De avond hebben we met zijn allen rond het kampvuur gezeten waar we de verse visjes gerookt hebben, heel veel liedjes gezongen en zelfs gedanst. Onze gids vond het namelijk nodig om ons een liedje te leren in het laotiaans, inclusief het dansje.
Dit dansje hebben we de hele terugweg herhaald.

In de nacht hebben we weinig geslapen omdat onze Nicola niet heel zachtjes snurtkte en Jurgen zo nu en dan een scheet losliet.

De volgende dag was weer een zware maar mooie wandeling.
Iedereen is om de beurt wel eens op zijn plaat gegaan maar dat hoort er bij en niemand is gelukkig serieus gewond geraakt.

Ook hebben we wat minority villages gezien waar we wat schriftjes uitgedeeld hebben en shampoo en dergelijke. Deze dorpjes hebben veel weg van de pre.
Ook dit was weer een fantastische ervaring!!!!!!!

Savonds weer terug aangekomen in het dorpje hebben we met zn allen nog een biertje gedronken en nagepraat.



Na een lange busreis zit ik nu in china en herinner ik me weer waarom ik China zat was:
Niemand spreekt hier engels en dat kan soms heeeeel frustrerend zijn!

Vanavond vertrek ik naar Kunming. De hoofdstad van de provincie hunan.

Mijn plan is om niet veel langer dan 2 weken hier te blijven omdat ik graag naar maleisie wil (borneo).

...wordt vervolgd......