Hoop gebeurd weer...

Hallootjes..weer even een update..na al mijn gemopper..

Inmiddels heb ik weer een aantal rotdingen meegemaakt en een heleboel leuke dingen..uiteindelijk heb ik besloten dat Indonesie toch niet het land is waar ik wil zijn en een nieuw ticket geboekt naar maleisie..waar ik mijn laatste 20 dagen ga verblijven.
Hier nog even de hoogtepunten en de dieptepunten van de laatste week

Snorkelen

Ik heb gesnorkeld!... Iedereen die me een beetje kent weet wel dat ik niet dol ben op de zee(slechte zwemmer met mn a diploma, tis zo diep en ik ben bang voor vissen) maar k vond dat het tijd was om deze angst te overwinnen...

We gingen met een bootje de zee op..en ik werd bijna letterlijk het diepe ingegooid...jullie krijgen een half uur voordat we naar de volgende plaats gaan was de boodschap!!

Gelukkig was er een man die me wel wilde helpen toen ik zei dat ik in mijn broek zat te schijten van angst... de eerste keer snorkelen heb ik hyperventilerend doorgebracht...en begon ik al te flippen als de vissen ook maar dichter dan 5 meter bij me kwamen...

de 2de keer ging het beter...we hebben reuze schildpadden gezien en supergrote vissen..ik was niet meer bang

de 3 de keer stond ik te springen...wie er met me mee wilde (tijdens de pauze) om nog even snel te kijken

En de 4de keer ben ik alleen gegaan samen met de gids die de vissen voerde...overal gekleurde beestjes om me heen.. HELEMAAL GEWELDIG!!!!!

Kortom...mn wereld is weer een stuk groter geworden en heb er van genoten!!


Slechte busreis

Ondanks dat de eilanden echt heel erg mooi waren en de stranden echt superdepuper heb ik besloten om maar richting java te gaan.
Het type publiek dat hier reist is niet het type publiek waar ik graag mee ben. Mensen zijn heel erg op zichzelf en niet zo open als in de andere landen waar ik geweest ben.
Ik voelde me een beetje alleen, dat gevoel heb ik nog nergens anders gehad ondanks dat ik op sommige momenten alleen was.

Omdat de bus en boottickets echt ziekelijk duur waren heb ik besloten om voor de goedkoopste weg te kiezen (je moet wel als backpacker) ik dacht dat het 12 uur reizen was...maar dat bleek dus 24 uur te zijn.
In een openbare bus zonder airco..vastgeplakt aan mijn stoel met een plasje zweet om me heen en voor de rest alleen maar indonesiers.
De reis duurde lang!! Vaak overstappen en 2 bootreizen tussendoor.

De mensen in de bus waren ronduit onvriendelijk tegen me. Sommige zien niet vaak een buitenlander (diegene die niet uit bali komen) en worden ongemakkelijk en gaan stiekem fotos van je maken ofzow.
Anderen zeggen een engels woordje tegen me en lachen zichzelf dood omdat ze verder niks kunnen zeggen.
Het sfeertje is niet prettig.

Halverwege tijdens een stop ben ik eruit gegaan om even te plassen en wat fruit te kopen. Toen ik terug in de bus kwam was mijn plek ingepikt..ik mocht op dat plekje zitten waar water op lekte.. erg leuk.

Niet veel later kwam ik erachter dat mijn portomonnee verdwenen was en toen ik dat vertelde aan de enige engelssprekende man in de bus, begon hij heel hard te lachen en herhaalde het verhaal even in het indonesisch waarna de hele bus me uit zat te lachen.
Heb hem in alle kleuren uitgescholden en ben weer gaan zitten.

Ik heb aan de busschauffeur duidelijk gemaakt naar welk hotel ik wilde..hij zei dat hij mij daar zou afzetten.
Dat deed hij.. nou jah...200 meter om de hoek...en omdat ik nou geen zin had om om 4 uur snachts nog te gaan zoeken naar het hotel was ik verplicht een taxi te nemen...een vriend van de taxichauffeur die daar toevallig al aan het wachten was!

Helemaal naar de kl...bleek het hotel geen betaalbare kamers te hebben zonder doesj..(lonely planet zei wat anders) en ben ik heel hard uit mijn dak gegaan tegen de onschuldige niet engelssprekende hoteleigenaar die toevallig op de verkeerde plek op de verkeerde tijd was en mijn verhaal aan mocht horen.

Hij belde zijn engelssprekende vriend op die me wel naar een betaalbaar hotel gebracht heeft en de volgende tickets voor mij geboekt heeft.
Deze vriendelijkheid kostte helemaal niks!!! (verbaaaasd)

De volgende dag ging ik toch maar even informeren of ik wel de goede prijs betaald had voor de tickets..en wat bleek...ik kon het bij een ander bedrijf voor de halve prijs krijgen.

Ok de vriendelijkheid kost dus wel wat.

Hier ben ik tegenin gegaan en kreeg ruzie met de engelssprekende vriend.

Uiteindelijk heb ik het opgegeven en ben maar met de dure trip meegegaan..naar Bromo.

Bromo

Het tourtje begon om 2 uur snachts. Ik werd opgehaald door een busje..waar gelukkig meer reizigers in bleken te zitten en we werden naar een plek gereden waar we met een jeep weer omhoog werden gebracht. Een berg op.

In het pikkedonker hebben we gewacht op een uitkijkpunt waar we de actieve vulkaan zouden zien en de zonsopgang.
Het was heel spannend...heel langzaam zie je de kleuren in de lucht veranderen en de vulkanen meer vorm krijgen. Samen met een nest andere nederlanders en een stelletje japanners met veel te dure camera's heb ik hier van genoten.
Het was mooi, maar zou mooier geweest zijn als ik het met een reismaatje kon delen.

Daarna reden we naar de vulkaan zelf..
aangekomen op een woestijn vol zwart zand.. de sfeer was echt heeeel vaag. Er hing een hele dichte mist waardoor je niet verder dan een aantal meters kon kijken..het enige wat je zag was zwart zand en zo nu en dan iemand die op een paard uit de mist kwam galopperen. Heel film-achtig.
Het was weer een aardige klim omhoog maar het is me dit keer weer gelukt zonder paardje.. en het was zeker de moeite waard.
Het is een raar idee om in zon vulkaan te kijken...er komt een behoorlijke wolk rook uit en het ruikt heel sterk..

Met het stel dat ook in het eerste busje zat zijn we in de bus gestapt voor de volgende 10 uur reizen. Op naar Yogjakarta.

Yogjakarta.

Aangekomen in yogjakarta om 10 uur savonds de volgende dag moest ik op zoek naar een hotel. Voor mij is het vanzelfsprekend om dat samen met de mensen uit je busje te doen.
Maar ze hadden al hun eigen plannen.

In de plenzende regen ben ik op zoek gegaan naar een kamer..en gevonden.


Vandaag heb ik yogjakarta verkend samen met een man met zijn 6 jaar oude dochtertje. Heel erg gezellig.
In deze stad zijn de mensen veel vriendelijker en niet zo opdringerig.
Heb het heel erg naar mijn zin gehad.

Morgen gaan we naar buruburdur.(ofzowiets hahaha) op een gehuurde scooter en ben heeeel erg benieuwd of het nou echt zo mooi is!


Overmorgen vlieg ik naar Maleisie..ik kan niet wachten om weer in een hostel te zijn.
Daar waar "ik" automatisch in "wij" overgaat.

Liefs